Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilçelerde 295 pestisitin prostat kanseri ile il düzeyindeki ilişkilerini değerlendirmek için araştırmacılar, maruz kalma ile prostat kanseri görülme sıklığı arasında 10 ila 18 yıllık bir zaman aralığı kullanarak çevresel düzeyde bir ilişki çalışması yürüttüler. prostat kanserinin yavaş büyümesi. Çoğu prostat kanserinin doğası.
1997–2001 ve 2011–2015 yılları arasında pestisit kullanımı prostat kanseri sonuçları açısından değerlendirildi. Benzer şekilde, 2002-2006 pestisit kullanımı da 2016-2020 sonuçları için analiz edildi.
Her iki zamana dayalı analizde de prostat kanseri insidansı ile tutarlı doğrudan ilişki gösteren 22 pestisit arasında, daha önce prostat kanseriyle ilişkilendirilen üç pestisit vardı; Bunlardan biri Amerika Birleşik Devletleri’nde en yaygın kullanılan pestisitlerden biri olan 2,4D idi. Daha önce prostat kanseriyle ilişkilendirilmeyen 19 aday pestisit arasında 10 herbisit, birkaç fungisit ve böcek ilacı ve bir toprak fumigantı yer alıyordu.
Prostat kanseri vakalarıyla bağlantılı dört pestisit aynı zamanda prostat kanseri ölümleriyle de ilişkilendirildi: üç herbisit (trifluralin, kloransulam-metil ve diflufenzopir) ve bir böcek ilacı (tiyametoksam). Yalnızca trifluralin, Çevre Koruma Ajansı tarafından “insanlar için olası kanserojen” olarak sınıflandırılırken, diğer üçü “olası olmayan kanserojen” olarak değerlendiriliyor veya “kanserojen olmadığı” yönünde kanıtlara sahip.
Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden başyazar Dr. Simon John Christoph Soerensen, “Bu araştırma, Amerika Birleşik Devletleri’nde prostat kanseri görülme sıklığı ve ölüm oranlarında gördüğümüz bazı coğrafi farklılıkları açıklamak için pestisit kullanımı gibi çevresel maruziyetleri incelemenin önemini vurgulamaktadır” dedi. dedi.
“Bu bulgulara dayanarak prostat kanseri risk faktörlerini belirleme çabalarımızı ilerletebilir ve bu hastalıktan etkilenen erkek sayısını azaltmaya çalışabiliriz.”